โยธา รัตน์ธนั้นโชค (พี่โย)
” ความคิดสร้างสรรค์ มันใช้ได้กับทุกอย่างทุกอาชีพ ถ้าเป็นเรื่องของงานดีไซน์ สามารถประยุกต์ใช้ได้หมด”
พี่โย เป็นผู้อยู่เบื้องหลังภาพถ่ายสวยๆและคลิปออนไลน์มากมาย คาดว่าทุกท่านคงเคยผ่านตาผลงานเหล่านี้มาแล้วไม่มากก็น้อย
เราไปทำความรู้จักกับพี่โย ผ่านผลงานที่พี่โยได้เคยทำมาแล้วกันก่อนตามลิงค์นี้เลย
คำตอบจากศิษย์เก่า
ถาม : คณะสถาปัตย์ เรียนหนักไหม?
ตอบ : พี่ว่ามันโครตหนักเลยนะ คือแบบ เจอโปรเจคแรกไปแทบจะลาออกเลยนะ การตัดโมเดล การทำงานที่ไม่ได้หลับไม่ได้นอน แต่จริงๆแล้ว มันก็เป็นสิ่งที่ถูกต้องนะ เพราะว่าเราเรียนต่อไป ก็จะผ่านเรื่องแบบนี้ และคงเรียนไม่จบแน่ๆ
ถาม : เรียนสถาปัตย์ แล้วสามารถไปทำงานอย่างอื่นได้ไหม?
ตอบ : พี่ว่าจริงๆ แล้ว ตอนเรียนเราอาจจะไม่ได้คิดตรงนี้เท่าไหร่ แค่โปรเจคอะไรอย่างเดียวก็ไม่มีเวลาคิดอย่างอื่นแล้ว แต่ว่าเรามารู้สึกตอนจะจบแล้ว สิ่งที่ได้จากคณะนี้ พี่ว่าไม่จำเป็นต้องเป็นสถาปนิกทุกคน พี่รู้สึกว่าที่นี่เขาสอนให้เรา สร้างสรรค์ เราใช้กับมันได้ทุกอย่าง ใช้ได้กับทุกอาชีพ ความคิดสร้างสรรค์มันเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับทุกอาชีพ และที่นี่ก็สอนให้พี่ สร้างมันขึ้นมาได้ด้วยความคิดของตัวเราเอง
เช่น ถ้าเราจะออกแบบสร้างบ้าน อย่างไง ซึ่งถ้าหากเราไม่มีกระบวนการที่อาจารย์เขาสอน เขาแนะนำ เราก็ไม่สามารถนึกภาพออก เริ่มจาก 1 ยังไง ใช้ 2 ยังไง แต่เราก็ใช้กระบวนการความคิดแบบที่อาจารย์สอนใช้ได้กับทุกอย่าง ถ้ามันเป็นเรื่องของงานดีไซน์ ตั้งแต่พี่จบ พี่ก็ไปทำงานหลายอย่างที่เกี่ยวกับงานออกแบบ พี่ก็ใช้หลักการเรียนมาจากคณะสถาปัตย์ได้หลายอย่าง เป็นหนัง งานวีดีโอ หรือรายการ สามารถประยุกต์ใช้ได้กับทุกอย่าง มันจบออกมาแล้วเป็นดีไซน์เนอร์ ส่วนที่ว่าคุณจะไปดีไซน์อะไรก็เรื่องของคุณ
ถาม : ทำไมต้องเป็นสถาปัตย์และทำไมต้องเป็นศรีปทุม?
ตอบ : ตอนที่คิดจะเลือกเรียนก่อนจะเข้ามหาลัย พี่ก็ชอบงานศิลปะ เล่นดนตรี และวาดรูป พี่รู้สึกคณะสถาปัตย์มันน่าสนใจในแง่ของศิลปะ พี่อยากรู้มันสามารถนำศิลปะที่เราชอบเนี่ย ไปประยุกต์ทำอะไรได้บ้าง และอยากศึกษาพวกงานดีไซน์อยู่แล้ว เลยเลือกที่จะเรียนคณะสถาปัตย์ และเห็นว่าศรีปทุมเปิดคณะนี้เลยเลือกที่จะมาเรียนที่นี่
ถาม : ฝากอะไรถึงน้องๆ ที่กำลังเข้ามาเรียนหรือที่กำลังเรียนอยู่คณะนี่บ้างครับ?
ตอบ : อยากให้ซื่อสัตย์กับสิ่งที่ตัวเองชอบ สมมุติอาจารย์ให้โจทย์ภาพดีไซน์มาหนึ่งอย่าง คุณก็ต้องมีแนวทางที่ชัดเจน ในการที่ออกแบบ เช่น คุณจะออกแบบเก้าอี้สักตัว คุณก็ต้องมีเก้าอี้สไตล์ที่คุณชอบ มีอินสไปร์ส่วนตัวที่เราชอบ คุณสามารถดีไซน์มันออกมาให้อยู่ในแบบที่คุณชอบได้ไหม มันจะดีไม่ดี สิ่งที่สำคัญที่เด็กจบมาขาดหายคือ อินสไปเรชั่นของตัวเอง มันต้องชัดเจน
คุณจบออกมามันก็มีสถาปนิกที่ทำแบบคุณได้ตั้งหลายสิบคน แต่ถ้าคุณเป็นสถาปนิกในแนวที่ชัดเจน ถึงคุณไม่ใช่ตลาดใหญ่ คุณก็อยู่ในตลาดที่คนต้องการคุณ ถ้าใครนึกถึงอะไร
บ้างอย่างที่นึกถึงตัวคุณ เขาก็จะมาหาคุณเอง
(โยธา รัตน์ธนั้นโชค)